Ξυπνητήρι στις 07:10. Καφές στα αρπαχτά. Τι να φορέσω πάλι σήμερα; Τηλέφωνο στους γονείς. Όλα καλά; Όλα μια χαρά, εσείς; Όλα υπέροχα. Μια γρήγορη ματιά στο κιτρινισμένο χαρτί της δίαιτας . Σαλάτα σήμερα; Πρωτότυπο. Μα πόσο καιρό είναι κολλημένο πάνω στο ψυγείο; Τσιγάρα, κινητό στην τσάντα. Μην ξεχάσω τον συναγερμό πάλι φεύγοντας. Γεμάτος ο κάδος με τα σκουπίδια. Κανείς στη γειτονιά δεν ξέρει να δένει τη σακούλα; Όχι ρε γαμώτο, δεν πήρα τα γυαλιά ηλίου. Μην ξεχάσω τον συναγερμό πάλι ξαναφεύγοντας. Καθόλου ευγενική αυτή η βιτρίνα, κανένα κιλό δεν δείχνει να ‘χασα, οκ τα μαλλιά μου είναι υπέροχα. Πήχτρα η λεωφόρος. Εσύ τι κορνάρεις τώρα; Πράσινο έχω.
-Καλημέρα. Ένα εισιτήριο και τις τσίχλες. Πόσο κάνουν; Ευχαριστώ. Μα πόσα χρόνια κάνω αυτή τη διαδρομή; Πλην Σαββάτου, Κυριακής και αργιών; Δεν ξέρω ούτε τ’ όνομά σου περιπτερά της λεωφόρου. Και γιατί λείπεις για μέρες μερικές φορές; Θέλω να ρωτήσω τη γυναίκα σου, την αδελφή σου, ποιος ξέρει ποια να ‘ναι αυτή που ποτέ δεν κατάφερε να μάθει πού έχεις τα εισιτήρια. Αλλά δεν το κάνω. Τουλάχιστον να σε ρωτήσω πού βάζεις τα εισιτήρια και ψάχνει απελπισμένα ενώ εγώ χάνω τα λεωφορεία στη σειρά μέχρι να τα βρει. Σιγά μην πάρω δεσμίδα! Αφού αύριο-μεθαύριο, όπου να ‘ναι, το πολύ σ’ ένα μήνα, θα φύγω.
-Μου δίνετε κι ένα μπουκαλάκι νερό; Πόσο κάνει; Ευχαριστώ. Άτιμο πράμα τα κουτσομπολίστικα περιοδικά. Θες δε θες σου τραβάνε την προσοχή έτσι κρεμασμένα να λικνίζονται με το αεράκι. Πάει και το άλλο λεωφορείο. Τι με κοιτάς; Ναι, χαζεύω και τα αθλητικά πρωτοσέλιδα και λοιπόν; Μύθος η ισότητα των φύλων.
-Πατάτε λίγο τη στάση; Ευχαριστώ. Αυτά τα πεζοφάναρα δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Καμιά φορά θέλω να περάσω μαζί με όλους όσους άργησαν να πάνε στη δουλειά και τα περνούν με κόκκινο, να με πατήσουν, να έρθει η τροχαία, ένα δικό μου αποκλειστικά ασθενοφόρο και η παραδίπλα λαϊκή σύσσωμη. Κι έτσι, όλοι θα αργήσουμε στη δουλειά. Αλλά δεν το κάνω.
-Κρατήστε λίγο το ασανσέρ. Ευχαριστώ. Τι απαίσια αρώματα διαλέγουν μερικές γυναίκες. Μερικοί άντρες δεν διαλέγουν καθόλου αρώματα. Ο τρίτος όροφος πόσα χρόνια είναι εκεί; Πλην Σαββάτου, Κυριακής και αργιών; Από αύριο-μεθαύριο, όπου να’ ναι, το πολύ σ’ ένα μήνα, δεν θα με ξαναδεί.
-Πρέπει να σας τονίσω ότι είναι πολύ σημαντικό να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα της εταιρείας. Μην σας προβληματίζει, γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ, για να φροντίζω όλες τις λεπτομέρειες ώστε η επιχείρησή σας να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο χρονοδιάγραμμα. Στείλτε μου τα απαραίτητα έγγραφα αύριο-μεθαύριο και όπου να ‘ναι θα ανακοινωθεί η επιχορήγηση. Το πολύ σ’ ένα μήνα θα έχουν τακτοποιηθεί όλα. Όλα.
